Weinig last gehad van de bosbranden vandaag. Sterker nog, we hebben zelfs wat regen over onze kop gehad. Allemaal omdat Koen deze ochtend zei dat er 6% kans was op een donderbui rond 17u. En jawel, rond 14u kwam er regen. Bedankt eh Koen! We hadden gelijk net al onze vesten en pulls weggestoken in de veronderstelling die voor de rest van de reis toch niet meer nodig te hebben.

Gisterenavond hebben we misschien zelfs onze laatste bbq van de reis gehouden. Smokey The Bear duidt hier overal ‘extreme’ aan, wat betreft brandgevaar. Dus dan mag er geen open vuur (“een open vuur ofwa? Have it out eh!”), geen sigaretten, geen bbq, geen vuurwerk, … zijn. Maar gisteren mochten we van de Holiday Inn wel nog bbq’en. Tot vervelens toe van de onderhoudskerel, want die moest ervoor zorgen dat we geen brand veroorzaakten. En stipt 23u moest de bbq uit. Deze ochtend heeft hij zelfs de bbq opgeruimd en weggestoken. Geen bbq meer voor de rest van de zomer. Twas Philly Cheese Steak op de bbq. Maar omdat het om 23u gedaan moest zijn, had het vlees misschien nog net iets te weinig gehad. Bonja, details.

Vandaag was een dag met redelijk wa file en lang wachten omdat het verkeer op verschillende plekken over één rijstrook moet. Aangezien het blijkbaar te duur is om verkeerslichten te zetten in Amerika, worden daarvoor mensen gebruikt. Deze hebben dan de eer om een ganse dag in de zon/regen met een bordje STOP of SLOW te staan zwaaien naar alle voorbijgangers. En als ge als eerste in de rij staat hebt ge soms de chance dat desbetreffende persoon een babbeltje komt slaan met u. En zo gebeurde het dat we alweer aan den lijve konden ondervinden dat sommige Amerikanen echt wel niet veel afweten van Europa. Dit heerschap kende alleen Duitsland, en kon evenwel twee woorden Duits: “Auf Wiedersehen”.

The Rocky Mountains stonden op het programma vandaag. Ze staan eigenlijk al constant op het programma omdat ge er moeilijk naast kunt kijken, maar deze keer gingen we effectief naar Rocky Mountain National Park. Geen vervelende ouwe zaag aan het loket die Coppens zijn handtekening niet kon lezen deze keer. In het park was het vooral de rit door de bergen die zeker de moeite was. Tot op 3670m hoogte geklommen met de auto. Onzen auto had er weinig last mee, Coppens had echter minder chance en kreeg een klein beetje koppijn van de dunnere lucht.

Verderop nog gestopt aan de gebruikelijke viewpoints, en tegen de avond waagden we ons opnieuw aan een wandelingske rond het Bear Lake. Ja, ze zijn hier even origineel in hun namen als wij in onze blogposttitels. Getraind als we zijn en met een paar Spaanse muggen die liever morgen dan vandaag willen toehappen, werd het gelukkig een rustige wandeling.

Ook al is het hier zaterdag, tegen 21u30 stoppen alle eetkoten hier blijkbaar met eten serveren. Na 2x te proberen deftig eten te krijgen, konden we niet anders dan noodgedwongen een fastfoodrestaurant naar keuze te bezoeken. Taco Bell werd de winnaar van de dag. Tscheelde ook niet veel, want tegen 22u sloot die ook al de deuren. Ge moet er in het weekend blijkbaar wel rap bij zijn, als ge eten wilt hebben.